Umorzenie należności cywilnoprawnych w tym kar umownych, a podmiot publiczny
Dziś chcielibyśmy przypomnieć o instytucji umorzenia należności cywilnoprawnych, jaka została przewidziana przez ustawodawcę w ustawie o finansach publicznych. Od 2017 roku zmianie uległy przepisy ustawy regulujące umorzenie należności cywilnoprawnych, to jednak dotychczas wypracowane orzecznictwo i podglądy doktryny pozostają w pełni aktualne.
W pierwszej kolejności warto zauważyć, że ustawa o finansach publicznych zezwala na umarzanie należności nie tylko o charakterze publicznoprawnym (np. podatków) ale właśnie należności o charakterze cywilnym. To oznacza, że przedmiotem umorzenia mogą być należności powstałe np. na skutek nienależytego wykonania zamówienia publicznego, czyli krótko mówiąc kary umowne.
Umorzenie należności cywilnoprawnych uregulowane jest w art. 55 i następ ustawy o finansach publicznych. Najistotniejszym przy tym jest art. 57, który daje uprawnienie każdemu podmiotowi do złożenia wniosku o umorzenie należności cywilnoprawnej:
- Umorzenie w całości- w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem dłużnika lub interesem publicznym;
- Umorzane w części, terminy spłaty całości albo części należności mogą zostać odroczone lub płatność całości albo części należności może zostać rozłożona na raty – w przypadkach uzasadnionych względami społecznymi lub gospodarczymi, w szczególności możliwościami płatniczymi dłużnika.
Warto przy tym pamiętać, że skorzystanie z instytucji umorzenia należności cywilnoprawnej jest instytucją złożoną a uzyskanie takiego umorzenia wiąże się z konieczności dokładnego zbadania każdej konkretnej sprawy przez organ w toku postępowania wywołanego wnioskiem podmiotu zainteresowanego umorzeniem jego należności.
06.02.2019
